कृदन्त - अपि + बृंह् + णिच् + सन् - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - सेट्


 
कृत प्रत्यय
कृदन्त
ल्युट्
अपिबिबृंहयिषणम्
अनीयर्
अपिबिबृंहयिषणीयः - अपिबिबृंहयिषणीया
ण्वुल्
अपिबिबृंहयिषकः - अपिबिबृंहयिषिका
तुमुँन्
अपिबिबृंहयिषितुम्
तव्य
अपिबिबृंहयिषितव्यः - अपिबिबृंहयिषितव्या
तृच्
अपिबिबृंहयिषिता - अपिबिबृंहयिषित्री
ल्यप्
अपिबिबृंहयिष्य
क्तवतुँ
अपिबिबृंहयिषितवान् - अपिबिबृंहयिषितवती
क्त
अपिबिबृंहयिषितः - अपिबिबृंहयिषिता
शतृँ
अपिबिबृंहयिषन् - अपिबिबृंहयिषन्ती
शानच्
अपिबिबृंहयिषमाणः - अपिबिबृंहयिषमाणा
यत्
अपिबिबृंहयिष्यः - अपिबिबृंहयिष्या
अच्
अपिबिबृंहयिषः - अपिबिबृंहयिषा
घञ्
अपिबिबृंहयिषः
अपिबिबृंहयिषा


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग


इतर