सु + प्रा + यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच् धातु रूप - प्रा पूरणे - अदादिः - लृट् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुपाप्रापयिषयिष्यति
सुपाप्रापयिषयिष्यतः
सुपाप्रापयिषयिष्यन्ति
मध्यम
सुपाप्रापयिषयिष्यसि
सुपाप्रापयिषयिष्यथः
सुपाप्रापयिषयिष्यथ
उत्तम
सुपाप्रापयिषयिष्यामि
सुपाप्रापयिषयिष्यावः
सुपाप्रापयिषयिष्यामः
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुपाप्रापयिषयिष्यते
सुपाप्रापयिषयिष्येते
सुपाप्रापयिषयिष्यन्ते
मध्यम
सुपाप्रापयिषयिष्यसे
सुपाप्रापयिषयिष्येथे
सुपाप्रापयिषयिष्यध्वे
उत्तम
सुपाप्रापयिषयिष्ये
सुपाप्रापयिषयिष्यावहे
सुपाप्रापयिषयिष्यामहे
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
सुपाप्रापयिषिष्यते / सुपाप्रापयिषयिष्यते
सुपाप्रापयिषिष्येते / सुपाप्रापयिषयिष्येते
सुपाप्रापयिषिष्यन्ते / सुपाप्रापयिषयिष्यन्ते
मध्यम
सुपाप्रापयिषिष्यसे / सुपाप्रापयिषयिष्यसे
सुपाप्रापयिषिष्येथे / सुपाप्रापयिषयिष्येथे
सुपाप्रापयिषिष्यध्वे / सुपाप्रापयिषयिष्यध्वे
उत्तम
सुपाप्रापयिषिष्ये / सुपाप्रापयिषयिष्ये
सुपाप्रापयिषिष्यावहे / सुपाप्रापयिषयिष्यावहे
सुपाप्रापयिषिष्यामहे / सुपाप्रापयिषयिष्यामहे
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग