परा + वच् + णिच् धातु रूप - लृङ् लकार
वचँ परिभाषणे - अदादिः
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
कर्तरि प्रयोग परस्मैपद
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परावाचयिष्यत् / परावाचयिष्यद्
परावाचयिष्यताम्
परावाचयिष्यन्
मध्यम
परावाचयिष्यः
परावाचयिष्यतम्
परावाचयिष्यत
उत्तम
परावाचयिष्यम्
परावाचयिष्याव
परावाचयिष्याम
कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परावाचयिष्यत
परावाचयिष्येताम्
परावाचयिष्यन्त
मध्यम
परावाचयिष्यथाः
परावाचयिष्येथाम्
परावाचयिष्यध्वम्
उत्तम
परावाचयिष्ये
परावाचयिष्यावहि
परावाचयिष्यामहि
कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद
एक
द्वि
बहु
प्रथम
परावाचिष्यत / परावाचयिष्यत
परावाचिष्येताम् / परावाचयिष्येताम्
परावाचिष्यन्त / परावाचयिष्यन्त
मध्यम
परावाचिष्यथाः / परावाचयिष्यथाः
परावाचिष्येथाम् / परावाचयिष्येथाम्
परावाचिष्यध्वम् / परावाचयिष्यध्वम्
उत्तम
परावाचिष्ये / परावाचयिष्ये
परावाचिष्यावहि / परावाचयिष्यावहि
परावाचिष्यामहि / परावाचयिष्यामहि
सनादि प्रत्यय
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
उपसर्ग