अव + वृञ्ज् + सन् धातु रूप - वृजिँ वर्जने इत्येके - अदादिः - लृङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवाविवृञ्जिषिष्यत
अवाविवृञ्जिषिष्येताम्
अवाविवृञ्जिषिष्यन्त
मध्यम
अवाविवृञ्जिषिष्यथाः
अवाविवृञ्जिषिष्येथाम्
अवाविवृञ्जिषिष्यध्वम्
उत्तम
अवाविवृञ्जिषिष्ये
अवाविवृञ्जिषिष्यावहि
अवाविवृञ्जिषिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अवाविवृञ्जिषिष्यत
अवाविवृञ्जिषिष्येताम्
अवाविवृञ्जिषिष्यन्त
मध्यम
अवाविवृञ्जिषिष्यथाः
अवाविवृञ्जिषिष्येथाम्
अवाविवृञ्जिषिष्यध्वम्
उत्तम
अवाविवृञ्जिषिष्ये
अवाविवृञ्जिषिष्यावहि
अवाविवृञ्जिषिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग