अनु + सृम्भ् + णिच् धातु रूप - षृम्भुँ हिंसार्थौ - भ्वादिः - लृङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अन्वसृम्भयिष्यत् / अन्वसृम्भयिष्यद्
अन्वसृम्भयिष्यताम्
अन्वसृम्भयिष्यन्
मध्यम
अन्वसृम्भयिष्यः
अन्वसृम्भयिष्यतम्
अन्वसृम्भयिष्यत
उत्तम
अन्वसृम्भयिष्यम्
अन्वसृम्भयिष्याव
अन्वसृम्भयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अन्वसृम्भयिष्यत
अन्वसृम्भयिष्येताम्
अन्वसृम्भयिष्यन्त
मध्यम
अन्वसृम्भयिष्यथाः
अन्वसृम्भयिष्येथाम्
अन्वसृम्भयिष्यध्वम्
उत्तम
अन्वसृम्भयिष्ये
अन्वसृम्भयिष्यावहि
अन्वसृम्भयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
अन्वसृम्भिष्यत / अन्वसृम्भयिष्यत
अन्वसृम्भिष्येताम् / अन्वसृम्भयिष्येताम्
अन्वसृम्भिष्यन्त / अन्वसृम्भयिष्यन्त
मध्यम
अन्वसृम्भिष्यथाः / अन्वसृम्भयिष्यथाः
अन्वसृम्भिष्येथाम् / अन्वसृम्भयिष्येथाम्
अन्वसृम्भिष्यध्वम् / अन्वसृम्भयिष्यध्वम्
उत्तम
अन्वसृम्भिष्ये / अन्वसृम्भयिष्ये
अन्वसृम्भिष्यावहि / अन्वसृम्भयिष्यावहि
अन्वसृम्भिष्यामहि / अन्वसृम्भयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग