वि + स्वर धातु रूप - स्वर आक्षेपे - चुरादिः - कर्मणि प्रयोग लृङ् लकार आत्मनेपद


 
 
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 
एक
द्वि
बहु
प्रथम
व्यस्वरिष्यत / व्यस्वरयिष्यत
व्यस्वरिष्येताम् / व्यस्वरयिष्येताम्
व्यस्वरिष्यन्त / व्यस्वरयिष्यन्त
मध्यम
व्यस्वरिष्यथाः / व्यस्वरयिष्यथाः
व्यस्वरिष्येथाम् / व्यस्वरयिष्येथाम्
व्यस्वरिष्यध्वम् / व्यस्वरयिष्यध्वम्
उत्तम
व्यस्वरिष्ये / व्यस्वरयिष्ये
व्यस्वरिष्यावहि / व्यस्वरयिष्यावहि
व्यस्वरिष्यामहि / व्यस्वरयिष्यामहि