दुस् + स्तुच् धातु रूप - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोग लुट् लकार आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
बहुवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
एक
द्वि
बहु
प्रथम
दुस्तोचिता / दुःस्तोचिता / दुस्स्तोचिता
दुस्तोचितारौ / दुःस्तोचितारौ / दुस्स्तोचितारौ
दुस्तोचितारः / दुःस्तोचितारः / दुस्स्तोचितारः
मध्यम
दुस्तोचितासे / दुःस्तोचितासे / दुस्स्तोचितासे
दुस्तोचितासाथे / दुःस्तोचितासाथे / दुस्स्तोचितासाथे
दुस्तोचिताध्वे / दुःस्तोचिताध्वे / दुस्स्तोचिताध्वे
उत्तम
दुस्तोचिताहे / दुःस्तोचिताहे / दुस्स्तोचिताहे
दुस्तोचितास्वहे / दुःस्तोचितास्वहे / दुस्स्तोचितास्वहे
दुस्तोचितास्महे / दुःस्तोचितास्महे / दुस्स्तोचितास्महे