କୃଦନ୍ତ - सु + कुंश् - कुशिँ भाषार्थः - चुरादिः - सेट्
तुमुँन्
सुकुंशयितुम् / सुकुंशितुम्
तव्य
सुकुंशयितव्यः / सुकुंशितव्यः - सुकुंशयितव्या / सुकुंशितव्या
तृच्
सुकुंशयिता / सुकुंशिता - सुकुंशयित्री / सुकुंशित्री
क्तवतुँ
सुकुंशितवान् - सुकुंशितवती
शतृँ
सुकुंशयन् / सुकुंशन् - सुकुंशयन्ती / सुकुंशन्ती
शानच्
सुकुंशयमानः / सुकुंशमानः - सुकुंशयमाना / सुकुंशमाना