परा + नन्द् + यङ् + णिच् धातुरूपे - कर्मणि प्रयोग लृट् लकार आत्मनेपद
टुनदिँ समृद्धौ - भ्वादिः
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
परानानन्दिष्यते / परानानन्द्ययिष्यते
परानानन्दिष्येते / परानानन्द्ययिष्येते
परानानन्दिष्यन्ते / परानानन्द्ययिष्यन्ते
मध्यम
परानानन्दिष्यसे / परानानन्द्ययिष्यसे
परानानन्दिष्येथे / परानानन्द्ययिष्येथे
परानानन्दिष्यध्वे / परानानन्द्ययिष्यध्वे
उत्तम
परानानन्दिष्ये / परानानन्द्ययिष्ये
परानानन्दिष्यावहे / परानानन्द्ययिष्यावहे
परानानन्दिष्यामहे / परानानन्द्ययिष्यामहे