दुस् + खु + णिच् धातुरूपे - खुङ् शब्दे - भ्वादिः - लृङ् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुरखावयिष्यत् / दुरखावयिष्यद्
दुरखावयिष्यताम्
दुरखावयिष्यन्
मध्यम
दुरखावयिष्यः
दुरखावयिष्यतम्
दुरखावयिष्यत
उत्तम
दुरखावयिष्यम्
दुरखावयिष्याव
दुरखावयिष्याम
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुरखावयिष्यत
दुरखावयिष्येताम्
दुरखावयिष्यन्त
मध्यम
दुरखावयिष्यथाः
दुरखावयिष्येथाम्
दुरखावयिष्यध्वम्
उत्तम
दुरखावयिष्ये
दुरखावयिष्यावहि
दुरखावयिष्यामहि
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुरखाविष्यत / दुरखावयिष्यत
दुरखाविष्येताम् / दुरखावयिष्येताम्
दुरखाविष्यन्त / दुरखावयिष्यन्त
मध्यम
दुरखाविष्यथाः / दुरखावयिष्यथाः
दुरखाविष्येथाम् / दुरखावयिष्येथाम्
दुरखाविष्यध्वम् / दुरखावयिष्यध्वम्
उत्तम
दुरखाविष्ये / दुरखावयिष्ये
दुरखाविष्यावहि / दुरखावयिष्यावहि
दुरखाविष्यामहि / दुरखावयिष्यामहि
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग