आङ् + चित् + यङ्लुक् + सन् + णिच् धातुरूपे - चितीँ सञ्ज्ञाने - भ्वादिः - लुट् लकार


 
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
 

कर्तरि प्रयोग परस्मैपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
आचेचितिषयिता / आचेचेतिषयिता
आचेचितिषयितारौ / आचेचेतिषयितारौ
आचेचितिषयितारः / आचेचेतिषयितारः
मध्यम
आचेचितिषयितासि / आचेचेतिषयितासि
आचेचितिषयितास्थः / आचेचेतिषयितास्थः
आचेचितिषयितास्थ / आचेचेतिषयितास्थ
उत्तम
आचेचितिषयितास्मि / आचेचेतिषयितास्मि
आचेचितिषयितास्वः / आचेचेतिषयितास्वः
आचेचितिषयितास्मः / आचेचेतिषयितास्मः
 

कर्तरि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
आचेचितिषयिता / आचेचेतिषयिता
आचेचितिषयितारौ / आचेचेतिषयितारौ
आचेचितिषयितारः / आचेचेतिषयितारः
मध्यम
आचेचितिषयितासे / आचेचेतिषयितासे
आचेचितिषयितासाथे / आचेचेतिषयितासाथे
आचेचितिषयिताध्वे / आचेचेतिषयिताध्वे
उत्तम
आचेचितिषयिताहे / आचेचेतिषयिताहे
आचेचितिषयितास्वहे / आचेचेतिषयितास्वहे
आचेचितिषयितास्महे / आचेचेतिषयितास्महे
 

कर्मणि प्रयोग आत्मनेपद

 
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
आचेचितिषिता / आचेचितिषयिता / आचेचेतिषिता / आचेचेतिषयिता
आचेचितिषितारौ / आचेचितिषयितारौ / आचेचेतिषितारौ / आचेचेतिषयितारौ
आचेचितिषितारः / आचेचितिषयितारः / आचेचेतिषितारः / आचेचेतिषयितारः
मध्यम
आचेचितिषितासे / आचेचितिषयितासे / आचेचेतिषितासे / आचेचेतिषयितासे
आचेचितिषितासाथे / आचेचितिषयितासाथे / आचेचेतिषितासाथे / आचेचेतिषयितासाथे
आचेचितिषिताध्वे / आचेचितिषयिताध्वे / आचेचेतिषिताध्वे / आचेचेतिषयिताध्वे
उत्तम
आचेचितिषिताहे / आचेचितिषयिताहे / आचेचेतिषिताहे / आचेचेतिषयिताहे
आचेचितिषितास्वहे / आचेचितिषयितास्वहे / आचेचेतिषितास्वहे / आचेचेतिषयितास्वहे
आचेचितिषितास्महे / आचेचितिषयितास्महे / आचेचेतिषितास्महे / आचेचेतिषयितास्महे
 


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग