अनु + रङ्घ् धातुरूपे - रघिँ भाषार्थः च - चुरादिः - कर्तरि प्रयोग विधिलिङ् लकार परस्मैपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
अनुरङ्घयेत् / अनुरङ्घयेद् / अनुरङ्घेत् / अनुरङ्घेद्
अनुरङ्घयेताम् / अनुरङ्घेताम्
अनुरङ्घयेयुः / अनुरङ्घेयुः
मध्यम
अनुरङ्घयेः / अनुरङ्घेः
अनुरङ्घयेतम् / अनुरङ्घेतम्
अनुरङ्घयेत / अनुरङ्घेत
उत्तम
अनुरङ्घयेयम् / अनुरङ्घेयम्
अनुरङ्घयेव / अनुरङ्घेव
अनुरङ्घयेम / अनुरङ्घेम