दुर् + त्रिङ्ख् धातुरूपे - त्रिखिँ गत्यर्थः इत्यपि केचित् - भ्वादिः - कर्मणि प्रयोग लृङ् लकार आत्मनेपद
एकवचन
द्विवचन
अनेकवचन
प्रथम पुरुष
मध्यम पुरुष
उत्तम पुरुष
एक
द्वि
अनेक
प्रथम
दुरत्रिङ्खिष्यत
दुरत्रिङ्खिष्येताम्
दुरत्रिङ्खिष्यन्त
मध्यम
दुरत्रिङ्खिष्यथाः
दुरत्रिङ्खिष्येथाम्
दुरत्रिङ्खिष्यध्वम्
उत्तम
दुरत्रिङ्खिष्ये
दुरत्रिङ्खिष्यावहि
दुरत्रिङ्खिष्यामहि