कृदन्त - दुर् + घण्ट् - घटिँ भाषार्थः - चुरादिः - सेट्


 
कृत प्रत्यय
कृदन्त
ल्युट्
दुर्घण्टनम्
अनीयर्
दुर्घण्टनीयः - दुर्घण्टनीया
ण्वुल्
दुर्घण्टकः - दुर्घण्टिका
तुमुँन्
दुर्घण्टयितुम् / दुर्घण्टितुम्
तव्य
दुर्घण्टयितव्यः / दुर्घण्टितव्यः - दुर्घण्टयितव्या / दुर्घण्टितव्या
तृच्
दुर्घण्टयिता / दुर्घण्टिता - दुर्घण्टयित्री / दुर्घण्टित्री
ल्यप्
दुर्घण्ट्य
क्तवतुँ
दुर्घण्टितवान् - दुर्घण्टितवती
क्त
दुर्घण्टितः - दुर्घण्टिता
शतृँ
दुर्घण्टयन् / दुर्घण्टन् - दुर्घण्टयन्ती / दुर्घण्टन्ती
शानच्
दुर्घण्टयमानः / दुर्घण्टमानः - दुर्घण्टयमाना / दुर्घण्टमाना
यत्
दुर्घण्ट्यः - दुर्घण्ट्या
ण्यत्
दुर्घण्ट्यः - दुर्घण्ट्या
अच्
दुर्घण्टः - दुर्घण्टा
घञ्
दुर्घण्टः
दुर्घण्टा
युच्
दुर्घण्टना


सनादि प्रत्यय

उपसर्ग