अनु + मृज् ಧಾತು ರೂಪ - ಕರ್ತರಿ ಪ್ರಯೋಗ ಲುಟ್ ಲಕಾರ ಪರಸ್ಮೈ ಪದ
मृजूँ मृजूँश् शुद्धौ - अदादिः
ಏಕವಚನ
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹುವಚನ
ಪ್ರಥಮ ಪುರುಷ
ಮಧ್ಯಮ ಪುರುಷ
ಉತ್ತಮ ಪುರುಷ
ಏಕ.
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹು.
ಪ್ರಥಮ
अनुमार्जिता / अनुमार्ष्टा
अनुमार्जितारौ / अनुमार्ष्टारौ
अनुमार्जितारः / अनुमार्ष्टारः
ಮಧ್ಯಮ
अनुमार्जितासि / अनुमार्ष्टासि
अनुमार्जितास्थः / अनुमार्ष्टास्थः
अनुमार्जितास्थ / अनुमार्ष्टास्थ
ಉತ್ತಮ್
अनुमार्जितास्मि / अनुमार्ष्टास्मि
अनुमार्जितास्वः / अनुमार्ष्टास्वः
अनुमार्जितास्मः / अनुमार्ष्टास्मः