सु + प्रा ಧಾತು ರೂಪ - प्रा पूरणे - अदादिः - ಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರಯೋಗ ಆಶೀರ್ಲಿಙ್ ಲಕಾರ ಆತ್ಮನೇ ಪದ
ಏಕವಚನ
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹುವಚನ
ಪ್ರಥಮ ಪುರುಷ
ಮಧ್ಯಮ ಪುರುಷ
ಉತ್ತಮ ಪುರುಷ
ಏಕ.
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹು.
ಪ್ರಥಮ
सुप्रायिषीष्ट / सुप्रेषीष्ट / सुप्रासीष्ट
सुप्रायिषीयास्ताम् / सुप्रेषीयास्ताम् / सुप्रासीयास्ताम्
सुप्रायिषीरन् / सुप्रेषीरन् / सुप्रासीरन्
ಮಧ್ಯಮ
सुप्रायिषीष्ठाः / सुप्रेषीष्ठाः / सुप्रासीष्ठाः
सुप्रायिषीयास्थाम् / सुप्रेषीयास्थाम् / सुप्रासीयास्थाम्
सुप्रायिषीढ्वम् / सुप्रायिषीध्वम् / सुप्रेषीढ्वम् / सुप्रासीध्वम्
ಉತ್ತಮ್
सुप्रायिषीय / सुप्रेषीय / सुप्रासीय
सुप्रायिषीवहि / सुप्रेषीवहि / सुप्रासीवहि
सुप्रायिषीमहि / सुप्रेषीमहि / सुप्रासीमहि