दुर् + दुर्व् + यङ्लुक् + सन् + णिच् ಧಾತು ರೂಪ - दुर्वीँ हिंसार्थः - भ्वादिः - ಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರಯೋಗ ಆಶೀರ್ಲಿಙ್ ಲಕಾರ ಆತ್ಮನೇ ಪದ
ಏಕವಚನ
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹುವಚನ
ಪ್ರಥಮ ಪುರುಷ
ಮಧ್ಯಮ ಪುರುಷ
ಉತ್ತಮ ಪುರುಷ
ಏಕ.
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹು.
ಪ್ರಥಮ
दुर्दोदूर्विषिषीष्ट / दुर्दोदूर्विषयिषीष्ट
दुर्दोदूर्विषिषीयास्ताम् / दुर्दोदूर्विषयिषीयास्ताम्
दुर्दोदूर्विषिषीरन् / दुर्दोदूर्विषयिषीरन्
ಮಧ್ಯಮ
दुर्दोदूर्विषिषीष्ठाः / दुर्दोदूर्विषयिषीष्ठाः
दुर्दोदूर्विषिषीयास्थाम् / दुर्दोदूर्विषयिषीयास्थाम्
दुर्दोदूर्विषिषीध्वम् / दुर्दोदूर्विषयिषीढ्वम् / दुर्दोदूर्विषयिषीध्वम्
ಉತ್ತಮ್
दुर्दोदूर्विषिषीय / दुर्दोदूर्विषयिषीय
दुर्दोदूर्विषिषीवहि / दुर्दोदूर्विषयिषीवहि
दुर्दोदूर्विषिषीमहि / दुर्दोदूर्विषयिषीमहि