अभि + मृज् + यङ्लुक् + णिच् + सन् ಧಾತು ರೂಪ - ಕರ್ಮಣಿ ಪ್ರಯೋಗ ಲೃಙ್ ಲಕಾರ ಆತ್ಮನೇ ಪದ
मृजूँ मृजूँश् शुद्धौ - अदादिः
ಏಕವಚನ
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹುವಚನ
ಪ್ರಥಮ ಪುರುಷ
ಮಧ್ಯಮ ಪುರುಷ
ಉತ್ತಮ ಪುರುಷ
ಏಕ.
ದ್ವಂದ್ವ
ಬಹು.
ಪ್ರಥಮ
अभ्यमरीमार्जयिषिष्यत / अभ्यमरिमार्जयिषिष्यत / अभ्यमर्मार्जयिषिष्यत
अभ्यमरीमार्जयिषिष्येताम् / अभ्यमरिमार्जयिषिष्येताम् / अभ्यमर्मार्जयिषिष्येताम्
अभ्यमरीमार्जयिषिष्यन्त / अभ्यमरिमार्जयिषिष्यन्त / अभ्यमर्मार्जयिषिष्यन्त
ಮಧ್ಯಮ
अभ्यमरीमार्जयिषिष्यथाः / अभ्यमरिमार्जयिषिष्यथाः / अभ्यमर्मार्जयिषिष्यथाः
अभ्यमरीमार्जयिषिष्येथाम् / अभ्यमरिमार्जयिषिष्येथाम् / अभ्यमर्मार्जयिषिष्येथाम्
अभ्यमरीमार्जयिषिष्यध्वम् / अभ्यमरिमार्जयिषिष्यध्वम् / अभ्यमर्मार्जयिषिष्यध्वम्
ಉತ್ತಮ್
अभ्यमरीमार्जयिषिष्ये / अभ्यमरिमार्जयिषिष्ये / अभ्यमर्मार्जयिषिष्ये
अभ्यमरीमार्जयिषिष्यावहि / अभ्यमरिमार्जयिषिष्यावहि / अभ्यमर्मार्जयिषिष्यावहि
अभ्यमरीमार्जयिषिष्यामहि / अभ्यमरिमार्जयिषिष्यामहि / अभ्यमर्मार्जयिषिष्यामहि