सम् + श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सञ्चुश्च्युतिषिता / संचुश्च्युतिषिता / सञ्चुश्च्योतिषिता / संचुश्च्योतिषिता
सञ्चुश्च्युतिषितारौ / संचुश्च्युतिषितारौ / सञ्चुश्च्योतिषितारौ / संचुश्च्योतिषितारौ
सञ्चुश्च्युतिषितारः / संचुश्च्युतिषितारः / सञ्चुश्च्योतिषितारः / संचुश्च्योतिषितारः
മധ്യമം
सञ्चुश्च्युतिषितासि / संचुश्च्युतिषितासि / सञ्चुश्च्योतिषितासि / संचुश्च्योतिषितासि
सञ्चुश्च्युतिषितास्थः / संचुश्च्युतिषितास्थः / सञ्चुश्च्योतिषितास्थः / संचुश्च्योतिषितास्थः
सञ्चुश्च्युतिषितास्थ / संचुश्च्युतिषितास्थ / सञ्चुश्च्योतिषितास्थ / संचुश्च्योतिषितास्थ
ഉത്തമം
सञ्चुश्च्युतिषितास्मि / संचुश्च्युतिषितास्मि / सञ्चुश्च्योतिषितास्मि / संचुश्च्योतिषितास्मि
सञ्चुश्च्युतिषितास्वः / संचुश्च्युतिषितास्वः / सञ्चुश्च्योतिषितास्वः / संचुश्च्योतिषितास्वः
सञ्चुश्च्युतिषितास्मः / संचुश्च्युतिषितास्मः / सञ्चुश्च्योतिषितास्मः / संचुश्च्योतिषितास्मः
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सञ्चुश्च्युतिषिता / संचुश्च्युतिषिता / सञ्चुश्च्योतिषिता / संचुश्च्योतिषिता
सञ्चुश्च्युतिषितारौ / संचुश्च्युतिषितारौ / सञ्चुश्च्योतिषितारौ / संचुश्च्योतिषितारौ
सञ्चुश्च्युतिषितारः / संचुश्च्युतिषितारः / सञ्चुश्च्योतिषितारः / संचुश्च्योतिषितारः
മധ്യമം
सञ्चुश्च्युतिषितासे / संचुश्च्युतिषितासे / सञ्चुश्च्योतिषितासे / संचुश्च्योतिषितासे
सञ्चुश्च्युतिषितासाथे / संचुश्च्युतिषितासाथे / सञ्चुश्च्योतिषितासाथे / संचुश्च्योतिषितासाथे
सञ्चुश्च्युतिषिताध्वे / संचुश्च्युतिषिताध्वे / सञ्चुश्च्योतिषिताध्वे / संचुश्च्योतिषिताध्वे
ഉത്തമം
सञ्चुश्च्युतिषिताहे / संचुश्च्युतिषिताहे / सञ्चुश्च्योतिषिताहे / संचुश्च्योतिषिताहे
सञ्चुश्च्युतिषितास्वहे / संचुश्च्युतिषितास्वहे / सञ्चुश्च्योतिषितास्वहे / संचुश्च्योतिषितास्वहे
सञ्चुश्च्युतिषितास्महे / संचुश्च्युतिषितास्महे / सञ्चुश्च्योतिषितास्महे / संचुश्च्योतिषितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ