उप + श्च्युत् + सन् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपचुश्च्युतिषिता / उपचुश्च्योतिषिता
उपचुश्च्युतिषितारौ / उपचुश्च्योतिषितारौ
उपचुश्च्युतिषितारः / उपचुश्च्योतिषितारः
മധ്യമം
उपचुश्च्युतिषितासि / उपचुश्च्योतिषितासि
उपचुश्च्युतिषितास्थः / उपचुश्च्योतिषितास्थः
उपचुश्च्युतिषितास्थ / उपचुश्च्योतिषितास्थ
ഉത്തമം
उपचुश्च्युतिषितास्मि / उपचुश्च्योतिषितास्मि
उपचुश्च्युतिषितास्वः / उपचुश्च्योतिषितास्वः
उपचुश्च्युतिषितास्मः / उपचुश्च्योतिषितास्मः
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपचुश्च्युतिषिता / उपचुश्च्योतिषिता
उपचुश्च्युतिषितारौ / उपचुश्च्योतिषितारौ
उपचुश्च्युतिषितारः / उपचुश्च्योतिषितारः
മധ്യമം
उपचुश्च्युतिषितासे / उपचुश्च्योतिषितासे
उपचुश्च्युतिषितासाथे / उपचुश्च्योतिषितासाथे
उपचुश्च्युतिषिताध्वे / उपचुश्च्योतिषिताध्वे
ഉത്തമം
उपचुश्च्युतिषिताहे / उपचुश्च्योतिषिताहे
उपचुश्च्युतिषितास्वहे / उपचुश्च्योतिषितास्वहे
उपचुश्च्युतिषितास्महे / उपचुश्च्योतिषितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ