निर् + मंह् ധാതു രൂപ് - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - ലുട് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निर्मंहयिता / निर्मंहिता
निर्मंहयितारौ / निर्मंहितारौ
निर्मंहयितारः / निर्मंहितारः
മധ്യമം
निर्मंहयितासि / निर्मंहितासि
निर्मंहयितास्थः / निर्मंहितास्थः
निर्मंहयितास्थ / निर्मंहितास्थ
ഉത്തമം
निर्मंहयितास्मि / निर्मंहितास्मि
निर्मंहयितास्वः / निर्मंहितास्वः
निर्मंहयितास्मः / निर्मंहितास्मः
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निर्मंहयिता / निर्मंहिता
निर्मंहयितारौ / निर्मंहितारौ
निर्मंहयितारः / निर्मंहितारः
മധ്യമം
निर्मंहयितासे / निर्मंहितासे
निर्मंहयितासाथे / निर्मंहितासाथे
निर्मंहयिताध्वे / निर्मंहिताध्वे
ഉത്തമം
निर्मंहयिताहे / निर्मंहिताहे
निर्मंहयितास्वहे / निर्मंहितास्वहे
निर्मंहयितास्महे / निर्मंहितास्महे
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निर्मंहिता / निर्मंहयिता
निर्मंहितारौ / निर्मंहयितारौ
निर्मंहितारः / निर्मंहयितारः
മധ്യമം
निर्मंहितासे / निर्मंहयितासे
निर्मंहितासाथे / निर्मंहयितासाथे
निर्मंहिताध्वे / निर्मंहयिताध्वे
ഉത്തമം
निर्मंहिताहे / निर्मंहयिताहे
निर्मंहितास्वहे / निर्मंहयितास्वहे
निर्मंहितास्महे / निर्मंहयितास्महे
സനാദി പ്രത്യയ്
ഉപസർഗങ്ങൾ