दुर् + मंह् + णिच् ധാതു രൂപ് - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - ആശീർലിങ് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मंह्यात् / दुर्मंह्याद्
दुर्मंह्यास्ताम्
दुर्मंह्यासुः
മധ്യമം
दुर्मंह्याः
दुर्मंह्यास्तम्
दुर्मंह्यास्त
ഉത്തമം
दुर्मंह्यासम्
दुर्मंह्यास्व
दुर्मंह्यास्म
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मंहयिषीष्ट
दुर्मंहयिषीयास्ताम्
दुर्मंहयिषीरन्
മധ്യമം
दुर्मंहयिषीष्ठाः
दुर्मंहयिषीयास्थाम्
दुर्मंहयिषीढ्वम् / दुर्मंहयिषीध्वम्
ഉത്തമം
दुर्मंहयिषीय
दुर्मंहयिषीवहि
दुर्मंहयिषीमहि
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मंहिषीष्ट / दुर्मंहयिषीष्ट
दुर्मंहिषीयास्ताम् / दुर्मंहयिषीयास्ताम्
दुर्मंहिषीरन् / दुर्मंहयिषीरन्
മധ്യമം
दुर्मंहिषीष्ठाः / दुर्मंहयिषीष्ठाः
दुर्मंहिषीयास्थाम् / दुर्मंहयिषीयास्थाम्
दुर्मंहिषीढ्वम् / दुर्मंहिषीध्वम् / दुर्मंहयिषीढ्वम् / दुर्मंहयिषीध्वम्
ഉത്തമം
दुर्मंहिषीय / दुर्मंहयिषीय
दुर्मंहिषीवहि / दुर्मंहयिषीवहि
दुर्मंहिषीमहि / दुर्मंहयिषीमहि
സനാദി പ്രത്യയ്
ഉപസർഗങ്ങൾ