दुर् + मंह् + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - ആശീർലിങ് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मिमंहयिष्यात् / दुर्मिमंहयिष्याद्
दुर्मिमंहयिष्यास्ताम्
दुर्मिमंहयिष्यासुः
മധ്യമം
दुर्मिमंहयिष्याः
दुर्मिमंहयिष्यास्तम्
दुर्मिमंहयिष्यास्त
ഉത്തമം
दुर्मिमंहयिष्यासम्
दुर्मिमंहयिष्यास्व
दुर्मिमंहयिष्यास्म
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मिमंहयिषिषीष्ट
दुर्मिमंहयिषिषीयास्ताम्
दुर्मिमंहयिषिषीरन्
മധ്യമം
दुर्मिमंहयिषिषीष्ठाः
दुर्मिमंहयिषिषीयास्थाम्
दुर्मिमंहयिषिषीध्वम्
ഉത്തമം
दुर्मिमंहयिषिषीय
दुर्मिमंहयिषिषीवहि
दुर्मिमंहयिषिषीमहि
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्मिमंहयिषिषीष्ट
दुर्मिमंहयिषिषीयास्ताम्
दुर्मिमंहयिषिषीरन्
മധ്യമം
दुर्मिमंहयिषिषीष्ठाः
दुर्मिमंहयिषिषीयास्थाम्
दुर्मिमंहयिषिषीध्वम्
ഉത്തമം
दुर्मिमंहयिषिषीय
दुर्मिमंहयिषिषीवहि
दुर्मिमंहयिषिषीमहि
സനാദി പ്രത്യയ്
ഉപസർഗങ്ങൾ