अपि + मंह् ധാതു രൂപ് - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - ലുങ് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यममंहत् / अप्यममंहद् / अप्यमंहीत् / अप्यमंहीद्
अप्यममंहताम् / अप्यमंहिष्टाम्
अप्यममंहन् / अप्यमंहिषुः
മധ്യമം
अप्यममंहः / अप्यमंहीः
अप्यममंहतम् / अप्यमंहिष्टम्
अप्यममंहत / अप्यमंहिष्ट
ഉത്തമം
अप्यममंहम् / अप्यमंहिषम्
अप्यममंहाव / अप्यमंहिष्व
अप्यममंहाम / अप्यमंहिष्म
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यममंहत / अप्यमंहिष्ट
अप्यममंहेताम् / अप्यमंहिषाताम्
अप्यममंहन्त / अप्यमंहिषत
മധ്യമം
अप्यममंहथाः / अप्यमंहिष्ठाः
अप्यममंहेथाम् / अप्यमंहिषाथाम्
अप्यममंहध्वम् / अप्यमंहिढ्वम् / अप्यमंहिध्वम्
ഉത്തമം
अप्यममंहे / अप्यमंहिषि
अप्यममंहावहि / अप्यमंहिष्वहि
अप्यममंहामहि / अप्यमंहिष्महि
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यमंहि
अप्यमंहिषाताम् / अप्यमंहयिषाताम्
अप्यमंहिषत / अप्यमंहयिषत
മധ്യമം
अप्यमंहिष्ठाः / अप्यमंहयिष्ठाः
अप्यमंहिषाथाम् / अप्यमंहयिषाथाम्
अप्यमंहिढ्वम् / अप्यमंहिध्वम् / अप्यमंहयिढ्वम् / अप्यमंहयिध्वम्
ഉത്തമം
अप्यमंहिषि / अप्यमंहयिषि
अप्यमंहिष्वहि / अप्यमंहयिष्वहि
अप्यमंहिष्महि / अप्यमंहयिष्महि
സനാദി പ്രത്യയ്
ഉപസർഗങ്ങൾ