अनु + स्पश् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - ലൃട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयिष्यति
अनुपिस्पशिषयिष्यतः
अनुपिस्पशिषयिष्यन्ति
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयिष्यसि
अनुपिस्पशिषयिष्यथः
अनुपिस्पशिषयिष्यथ
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयिष्यामि
अनुपिस्पशिषयिष्यावः
अनुपिस्पशिषयिष्यामः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषयिष्यते
अनुपिस्पशिषयिष्येते
अनुपिस्पशिषयिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषयिष्यसे
अनुपिस्पशिषयिष्येथे
अनुपिस्पशिषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषयिष्ये
अनुपिस्पशिषयिष्यावहे
अनुपिस्पशिषयिष्यामहे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपिस्पशिषिष्यते / अनुपिस्पशिषयिष्यते
अनुपिस्पशिषिष्येते / अनुपिस्पशिषयिष्येते
अनुपिस्पशिषिष्यन्ते / अनुपिस्पशिषयिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुपिस्पशिषिष्यसे / अनुपिस्पशिषयिष्यसे
अनुपिस्पशिषिष्येथे / अनुपिस्पशिषयिष्येथे
अनुपिस्पशिषिष्यध्वे / अनुपिस्पशिषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुपिस्पशिषिष्ये / अनुपिस्पशिषयिष्ये
अनुपिस्पशिषिष्यावहे / अनुपिस्पशिषयिष्यावहे
अनुपिस्पशिषिष्यामहे / अनुपिस्पशिषयिष्यामहे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ