अनु + स्पश् + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - ലൃട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपास्पाशयिष्यति
अनुपास्पाशयिष्यतः
अनुपास्पाशयिष्यन्ति
മധ്യമം
अनुपास्पाशयिष्यसि
अनुपास्पाशयिष्यथः
अनुपास्पाशयिष्यथ
ഉത്തമം
अनुपास्पाशयिष्यामि
अनुपास्पाशयिष्यावः
अनुपास्पाशयिष्यामः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपास्पाशयिष्यते
अनुपास्पाशयिष्येते
अनुपास्पाशयिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुपास्पाशयिष्यसे
अनुपास्पाशयिष्येथे
अनुपास्पाशयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुपास्पाशयिष्ये
अनुपास्पाशयिष्यावहे
अनुपास्पाशयिष्यामहे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुपास्पाशिष्यते / अनुपास्पाशयिष्यते
अनुपास्पाशिष्येते / अनुपास्पाशयिष्येते
अनुपास्पाशिष्यन्ते / अनुपास्पाशयिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुपास्पाशिष्यसे / अनुपास्पाशयिष्यसे
अनुपास्पाशिष्येथे / अनुपास्पाशयिष्येथे
अनुपास्पाशिष्यध्वे / अनुपास्पाशयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुपास्पाशिष्ये / अनुपास्पाशयिष्ये
अनुपास्पाशिष्यावहे / अनुपास्पाशयिष्यावहे
अनुपास्पाशिष्यामहे / अनुपास्पाशयिष्यामहे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ