কৃদন্ত - दुर् + लोक् + सन् - लोकृँ भाषार्थः - चुरादिः - सेट्
अनीयर्
दुर्लुलोकयिषणीयः - दुर्लुलोकयिषणीया
ण्वुल्
दुर्लुलोकयिषकः - दुर्लुलोकयिषिका
तव्य
दुर्लुलोकयिषितव्यः - दुर्लुलोकयिषितव्या
तृच्
दुर्लुलोकयिषिता - दुर्लुलोकयिषित्री
क्तवतुँ
दुर्लुलोकयिषितवान् - दुर्लुलोकयिषितवती
क्त
दुर्लुलोकयिषितः - दुर्लुलोकयिषिता
शतृँ
दुर्लुलोकयिषन् - दुर्लुलोकयिषन्ती
शानच्
दुर्लुलोकयिषमाणः - दुर्लुलोकयिषमाणा
यत्
दुर्लुलोकयिष्यः - दुर्लुलोकयिष्या
अच्
दुर्लुलोकयिषः - दुर्लुलोकयिषा