কৃদন্ত - उप + बृंह् + णिच् + सन् - बृहिँ वृद्धौ बृहिँ वृहिँ शब्दे च - भ्वादिः - सेट्


 
কৃত প্রত্যয়
কৃদন্ত
ल्युट्
उपबिबृंहयिषणम्
अनीयर्
उपबिबृंहयिषणीयः - उपबिबृंहयिषणीया
ण्वुल्
उपबिबृंहयिषकः - उपबिबृंहयिषिका
तुमुँन्
उपबिबृंहयिषितुम्
तव्य
उपबिबृंहयिषितव्यः - उपबिबृंहयिषितव्या
तृच्
उपबिबृंहयिषिता - उपबिबृंहयिषित्री
ल्यप्
उपबिबृंहयिष्य
क्तवतुँ
उपबिबृंहयिषितवान् - उपबिबृंहयिषितवती
क्त
उपबिबृंहयिषितः - उपबिबृंहयिषिता
शतृँ
उपबिबृंहयिषन् - उपबिबृंहयिषन्ती
शानच्
उपबिबृंहयिषमाणः - उपबिबृंहयिषमाणा
यत्
उपबिबृंहयिष्यः - उपबिबृंहयिष्या
अच्
उपबिबृंहयिषः - उपबिबृंहयिषा
घञ्
उपबिबृंहयिषः
उपबिबृंहयिषा


সনাদি প্রত্যয়

উপসর্গ


অন্যান্য