दुर्धी - दुःस्थिता धीः यस्य सः శబ్ద రూపాలు
(పురుషుడు)
ఏకవచనం
ద్వివచనం
బహువచనం
ప్రథమా
दुर्धीः
दुर्ध्यौ
दुर्ध्यः
సంబోధన
दुर्धीः
दुर्ध्यौ
दुर्ध्यः
ద్వితీయా
दुर्ध्यम्
दुर्ध्यौ
दुर्ध्यः
తృతీయా
दुर्ध्या
दुर्धीभ्याम्
दुर्धीभिः
చతుర్థీ
दुर्ध्ये
दुर्धीभ्याम्
दुर्धीभ्यः
పంచమీ
दुर्ध्यः
दुर्धीभ्याम्
दुर्धीभ्यः
షష్ఠీ
दुर्ध्यः
दुर्ध्योः
दुर्ध्याम्
సప్తమీ
दुर्ध्यि
दुर्ध्योः
दुर्धीषु
ఏక.
ద్వి.
బహు.
ప్రథమా
दुर्धीः
दुर्ध्यौ
दुर्ध्यः
సంబోధన
दुर्धीः
दुर्ध्यौ
दुर्ध्यः
ద్వితీయా
दुर्ध्यम्
दुर्ध्यौ
दुर्ध्यः
తృతీయా
दुर्ध्या
दुर्धीभ्याम्
दुर्धीभिः
చతుర్థీ
दुर्ध्ये
दुर्धीभ्याम्
दुर्धीभ्यः
పంచమీ
दुर्ध्यः
दुर्धीभ्याम्
दुर्धीभ्यः
షష్ఠీ
दुर्ध्यः
दुर्ध्योः
दुर्ध्याम्
సప్తమీ
दुर्ध्यि
दुर्ध्योः
दुर्धीषु
ఇతరులు