स्तुच् + यङ्लुक् + सन् + णिच् ధాతు రూపాలు - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - కర్తరి ప్రయోగం లృఙ్ లకార పరస్మై పద
ఏకవచనం
ద్వివచనం
బహువచనం
ప్రథమ పురుష
మధ్యమ పురుష
ఉత్తమ పురుష
ఏక.
ద్వి.
బహు.
ప్రథమ
अतोष्टुचिषयिष्यत् / अतोष्टुचिषयिष्यद् / अतोष्टोचिषयिष्यत् / अतोष्टोचिषयिष्यद्
अतोष्टुचिषयिष्यताम् / अतोष्टोचिषयिष्यताम्
अतोष्टुचिषयिष्यन् / अतोष्टोचिषयिष्यन्
మధ్యమ
अतोष्टुचिषयिष्यः / अतोष्टोचिषयिष्यः
अतोष्टुचिषयिष्यतम् / अतोष्टोचिषयिष्यतम्
अतोष्टुचिषयिष्यत / अतोष्टोचिषयिष्यत
ఉత్తమ
अतोष्टुचिषयिष्यम् / अतोष्टोचिषयिष्यम्
अतोष्टुचिषयिष्याव / अतोष्टोचिषयिष्याव
अतोष्टुचिषयिष्याम / अतोष्टोचिषयिष्याम