दुर् + मंह् ధాతు రూపాలు - महिँ भाषार्थः च - चुरादिः - కర్తరి ప్రయోగం లోట్ లకార పరస్మై పద
ఏకవచనం
ద్వివచనం
బహువచనం
ప్రథమ పురుష
మధ్యమ పురుష
ఉత్తమ పురుష
ఏక.
ద్వి.
బహు.
ప్రథమ
दुर्मंहयतात् / दुर्मंहयताद् / दुर्मंहयतु / दुर्मंहतात् / दुर्मंहताद् / दुर्मंहतु
दुर्मंहयताम् / दुर्मंहताम्
दुर्मंहयन्तु / दुर्मंहन्तु
మధ్యమ
दुर्मंहयतात् / दुर्मंहयताद् / दुर्मंहय / दुर्मंहतात् / दुर्मंहताद् / दुर्मंह
दुर्मंहयतम् / दुर्मंहतम्
दुर्मंहयत / दुर्मंहत
ఉత్తమ
दुर्मंहयानि / दुर्मंहानि
दुर्मंहयाव / दुर्मंहाव
दुर्मंहयाम / दुर्मंहाम