सम् + स्तुच् + यङ्लुक् + सन् + णिच् ధాతు రూపాలు - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - కర్తరి ప్రయోగం లోట్ లకార ఆత్మనే పద
ఏకవచనం
ద్వివచనం
బహువచనం
ప్రథమ పురుష
మధ్యమ పురుష
ఉత్తమ పురుష
ఏక.
ద్వి.
బహు.
ప్రథమ
सन्तोष्टुचिषयताम् / संतोष्टुचिषयताम् / सन्तोष्टोचिषयताम् / संतोष्टोचिषयताम्
सन्तोष्टुचिषयेताम् / संतोष्टुचिषयेताम् / सन्तोष्टोचिषयेताम् / संतोष्टोचिषयेताम्
सन्तोष्टुचिषयन्ताम् / संतोष्टुचिषयन्ताम् / सन्तोष्टोचिषयन्ताम् / संतोष्टोचिषयन्ताम्
మధ్యమ
सन्तोष्टुचिषयस्व / संतोष्टुचिषयस्व / सन्तोष्टोचिषयस्व / संतोष्टोचिषयस्व
सन्तोष्टुचिषयेथाम् / संतोष्टुचिषयेथाम् / सन्तोष्टोचिषयेथाम् / संतोष्टोचिषयेथाम्
सन्तोष्टुचिषयध्वम् / संतोष्टुचिषयध्वम् / सन्तोष्टोचिषयध्वम् / संतोष्टोचिषयध्वम्
ఉత్తమ
सन्तोष्टुचिषयै / संतोष्टुचिषयै / सन्तोष्टोचिषयै / संतोष्टोचिषयै
सन्तोष्टुचिषयावहै / संतोष्टुचिषयावहै / सन्तोष्टोचिषयावहै / संतोष्टोचिषयावहै
सन्तोष्टुचिषयामहै / संतोष्टुचिषयामहै / सन्तोष्टोचिषयामहै / संतोष्टोचिषयामहै