दुस् + मुद् + यङ् + णिच् + सन् + णिच् ధాతు రూపాలు - కర్మణి ప్రయోగం లుట్ లకార ఆత్మనే పద
मुदँ हर्षे - भ्वादिः
ఏకవచనం
ద్వివచనం
బహువచనం
ప్రథమ పురుష
మధ్యమ పురుష
ఉత్తమ పురుష
ఏక.
ద్వి.
బహు.
ప్రథమ
दुर्मोमुद्ययिषिता / दुर्मोमुद्ययिषयिता
दुर्मोमुद्ययिषितारौ / दुर्मोमुद्ययिषयितारौ
दुर्मोमुद्ययिषितारः / दुर्मोमुद्ययिषयितारः
మధ్యమ
दुर्मोमुद्ययिषितासे / दुर्मोमुद्ययिषयितासे
दुर्मोमुद्ययिषितासाथे / दुर्मोमुद्ययिषयितासाथे
दुर्मोमुद्ययिषिताध्वे / दुर्मोमुद्ययिषयिताध्वे
ఉత్తమ
दुर्मोमुद्ययिषिताहे / दुर्मोमुद्ययिषयिताहे
दुर्मोमुद्ययिषितास्वहे / दुर्मोमुद्ययिषयितास्वहे
दुर्मोमुद्ययिषितास्महे / दुर्मोमुद्ययिषयितास्महे