सृभ् + यङ् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - षृभुँ हिंसार्थः - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सरीषृभ्येषयिता
सरीषृभ्येषयितारौ
सरीषृभ्येषयितारः
മധ്യമം
सरीषृभ्येषयितासि
सरीषृभ्येषयितास्थः
सरीषृभ्येषयितास्थ
ഉത്തമം
सरीषृभ्येषयितास्मि
सरीषृभ्येषयितास्वः
सरीषृभ्येषयितास्मः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सरीषृभ्येषयिता
सरीषृभ्येषयितारौ
सरीषृभ्येषयितारः
മധ്യമം
सरीषृभ्येषयितासे
सरीषृभ्येषयितासाथे
सरीषृभ्येषयिताध्वे
ഉത്തമം
सरीषृभ्येषयिताहे
सरीषृभ्येषयितास्वहे
सरीषृभ्येषयितास्महे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सरीषृभ्येषिता / सरीषृभ्येषयिता
सरीषृभ्येषितारौ / सरीषृभ्येषयितारौ
सरीषृभ्येषितारः / सरीषृभ्येषयितारः
മധ്യമം
सरीषृभ्येषितासे / सरीषृभ्येषयितासे
सरीषृभ्येषितासाथे / सरीषृभ्येषयितासाथे
सरीषृभ्येषिताध्वे / सरीषृभ्येषयिताध्वे
ഉത്തമം
सरीषृभ्येषिताहे / सरीषृभ्येषयिताहे
सरीषृभ्येषितास्वहे / सरीषृभ्येषयितास्वहे
सरीषृभ्येषितास्महे / सरीषृभ्येषयितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ