सु + स्पश् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुपिस्पाशयिषयिता
सुपिस्पाशयिषयितारौ
सुपिस्पाशयिषयितारः
മധ്യമം
सुपिस्पाशयिषयितासि
सुपिस्पाशयिषयितास्थः
सुपिस्पाशयिषयितास्थ
ഉത്തമം
सुपिस्पाशयिषयितास्मि
सुपिस्पाशयिषयितास्वः
सुपिस्पाशयिषयितास्मः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुपिस्पाशयिषयिता
सुपिस्पाशयिषयितारौ
सुपिस्पाशयिषयितारः
മധ്യമം
सुपिस्पाशयिषयितासे
सुपिस्पाशयिषयितासाथे
सुपिस्पाशयिषयिताध्वे
ഉത്തമം
सुपिस्पाशयिषयिताहे
सुपिस्पाशयिषयितास्वहे
सुपिस्पाशयिषयितास्महे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुपिस्पाशयिषिता / सुपिस्पाशयिषयिता
सुपिस्पाशयिषितारौ / सुपिस्पाशयिषयितारौ
सुपिस्पाशयिषितारः / सुपिस्पाशयिषयितारः
മധ്യമം
सुपिस्पाशयिषितासे / सुपिस्पाशयिषयितासे
सुपिस्पाशयिषितासाथे / सुपिस्पाशयिषयितासाथे
सुपिस्पाशयिषिताध्वे / सुपिस्पाशयिषयिताध्वे
ഉത്തമം
सुपिस्पाशयिषिताहे / सुपिस्पाशयिषयिताहे
सुपिस्पाशयिषितास्वहे / सुपिस्पाशयिषयितास्वहे
सुपिस्पाशयिषितास्महे / सुपिस्पाशयिषयितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ