सु + स्पश् ധാതു രൂപ് - स्पशँ ग्रहणसंश्लेषणयोः - चुरादिः - ആശീർലിങ് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुस्पाशयिषीष्ट
सुस्पाशयिषीयास्ताम्
सुस्पाशयिषीरन्
മധ്യമം
सुस्पाशयिषीष्ठाः
सुस्पाशयिषीयास्थाम्
सुस्पाशयिषीढ्वम् / सुस्पाशयिषीध्वम्
ഉത്തമം
सुस्पाशयिषीय
सुस्पाशयिषीवहि
सुस्पाशयिषीमहि
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुस्पाशिषीष्ट / सुस्पाशयिषीष्ट
सुस्पाशिषीयास्ताम् / सुस्पाशयिषीयास्ताम्
सुस्पाशिषीरन् / सुस्पाशयिषीरन्
മധ്യമം
सुस्पाशिषीष्ठाः / सुस्पाशयिषीष्ठाः
सुस्पाशिषीयास्थाम् / सुस्पाशयिषीयास्थाम्
सुस्पाशिषीध्वम् / सुस्पाशयिषीढ्वम् / सुस्पाशयिषीध्वम्
ഉത്തമം
सुस्पाशिषीय / सुस्पाशयिषीय
सुस्पाशिषीवहि / सुस्पाशयिषीवहि
सुस्पाशिषीमहि / सुस्पाशयिषीमहि
സനാദി പ്രത്യയ്
ഉപസർഗങ്ങൾ