सु + मृज् ധാതു രൂപ് - ആശീർലിങ് ലകാര

मृजूँ मृजूँश् शुद्धौ - अदादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुमृज्यात् / सुमृज्याद्
सुमृज्यास्ताम्
सुमृज्यासुः
മധ്യമം
सुमृज्याः
सुमृज्यास्तम्
सुमृज्यास्त
ഉത്തമം
सुमृज्यासम्
सुमृज्यास्व
सुमृज्यास्म
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुमार्जिषीष्ट / सुमृक्षीष्ट
सुमार्जिषीयास्ताम् / सुमृक्षीयास्ताम्
सुमार्जिषीरन् / सुमृक्षीरन्
മധ്യമം
सुमार्जिषीष्ठाः / सुमृक्षीष्ठाः
सुमार्जिषीयास्थाम् / सुमृक्षीयास्थाम्
सुमार्जिषीध्वम् / सुमृक्षीध्वम्
ഉത്തമം
सुमार्जिषीय / सुमृक्षीय
सुमार्जिषीवहि / सुमृक्षीवहि
सुमार्जिषीमहि / सुमृक्षीमहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ