सु + मङ्ख् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - मखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुमिमङ्खिषयिता
सुमिमङ्खिषयितारौ
सुमिमङ्खिषयितारः
മധ്യമം
सुमिमङ्खिषयितासि
सुमिमङ्खिषयितास्थः
सुमिमङ्खिषयितास्थ
ഉത്തമം
सुमिमङ्खिषयितास्मि
सुमिमङ्खिषयितास्वः
सुमिमङ्खिषयितास्मः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुमिमङ्खिषयिता
सुमिमङ्खिषयितारौ
सुमिमङ्खिषयितारः
മധ്യമം
सुमिमङ्खिषयितासे
सुमिमङ्खिषयितासाथे
सुमिमङ्खिषयिताध्वे
ഉത്തമം
सुमिमङ्खिषयिताहे
सुमिमङ्खिषयितास्वहे
सुमिमङ्खिषयितास्महे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुमिमङ्खिषिता / सुमिमङ्खिषयिता
सुमिमङ्खिषितारौ / सुमिमङ्खिषयितारौ
सुमिमङ्खिषितारः / सुमिमङ्खिषयितारः
മധ്യമം
सुमिमङ्खिषितासे / सुमिमङ्खिषयितासे
सुमिमङ्खिषितासाथे / सुमिमङ्खिषयितासाथे
सुमिमङ्खिषिताध्वे / सुमिमङ्खिषयिताध्वे
ഉത്തമം
सुमिमङ्खिषिताहे / सुमिमङ्खिषयिताहे
सुमिमङ्खिषितास्वहे / सुमिमङ्खिषयितास्वहे
सुमिमङ्खिषितास्महे / सुमिमङ्खिषयितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ