सु + बृंह् ധാതു രൂപ് - ലുട് ലകാര
बृहिँ वृद्धौ बृहिँ वृहिँ शब्दे च - भ्वादिः
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुबृंहिता
सुबृंहितारौ
सुबृंहितारः
മധ്യമം
सुबृंहितासि
सुबृंहितास्थः
सुबृंहितास्थ
ഉത്തമം
सुबृंहितास्मि
सुबृंहितास्वः
सुबृंहितास्मः
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुबृंहिता
सुबृंहितारौ
सुबृंहितारः
മധ്യമം
सुबृंहितासे
सुबृंहितासाथे
सुबृंहिताध्वे
ഉത്തമം
सुबृंहिताहे
सुबृंहितास्वहे
सुबृंहितास्महे
സനാദി പ്രത്യയ്
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
ഉപസർഗങ്ങൾ