सम् + मन्थ् + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मिमन्थयिषिता / संमिमन्थयिषिता
सम्मिमन्थयिषितारौ / संमिमन्थयिषितारौ
सम्मिमन्थयिषितारः / संमिमन्थयिषितारः
മധ്യമം
सम्मिमन्थयिषितासि / संमिमन्थयिषितासि
सम्मिमन्थयिषितास्थः / संमिमन्थयिषितास्थः
सम्मिमन्थयिषितास्थ / संमिमन्थयिषितास्थ
ഉത്തമം
सम्मिमन्थयिषितास्मि / संमिमन्थयिषितास्मि
सम्मिमन्थयिषितास्वः / संमिमन्थयिषितास्वः
सम्मिमन्थयिषितास्मः / संमिमन्थयिषितास्मः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मिमन्थयिषिता / संमिमन्थयिषिता
सम्मिमन्थयिषितारौ / संमिमन्थयिषितारौ
सम्मिमन्थयिषितारः / संमिमन्थयिषितारः
മധ്യമം
सम्मिमन्थयिषितासे / संमिमन्थयिषितासे
सम्मिमन्थयिषितासाथे / संमिमन्थयिषितासाथे
सम्मिमन्थयिषिताध्वे / संमिमन्थयिषिताध्वे
ഉത്തമം
सम्मिमन्थयिषिताहे / संमिमन्थयिषिताहे
सम्मिमन्थयिषितास्वहे / संमिमन्थयिषितास्वहे
सम्मिमन्थयिषितास्महे / संमिमन्थयिषितास्महे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मिमन्थयिषिता / संमिमन्थयिषिता
सम्मिमन्थयिषितारौ / संमिमन्थयिषितारौ
सम्मिमन्थयिषितारः / संमिमन्थयिषितारः
മധ്യമം
सम्मिमन्थयिषितासे / संमिमन्थयिषितासे
सम्मिमन्थयिषितासाथे / संमिमन्थयिषितासाथे
सम्मिमन्थयिषिताध्वे / संमिमन्थयिषिताध्वे
ഉത്തമം
सम्मिमन्थयिषिताहे / संमिमन्थयिषिताहे
सम्मिमन्थयिषितास्वहे / संमिमन्थयिषितास्वहे
सम्मिमन्थयिषितास्महे / संमिमन्थयिषितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ