सम् + प्रा + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - प्रा पूरणे - अदादिः - ലുട് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्पिप्रापयिषिता / संपिप्रापयिषिता
सम्पिप्रापयिषितारौ / संपिप्रापयिषितारौ
सम्पिप्रापयिषितारः / संपिप्रापयिषितारः
മധ്യമം
सम्पिप्रापयिषितासि / संपिप्रापयिषितासि
सम्पिप्रापयिषितास्थः / संपिप्रापयिषितास्थः
सम्पिप्रापयिषितास्थ / संपिप्रापयिषितास्थ
ഉത്തമം
सम्पिप्रापयिषितास्मि / संपिप्रापयिषितास्मि
सम्पिप्रापयिषितास्वः / संपिप्रापयिषितास्वः
सम्पिप्रापयिषितास्मः / संपिप्रापयिषितास्मः
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्पिप्रापयिषिता / संपिप्रापयिषिता
सम्पिप्रापयिषितारौ / संपिप्रापयिषितारौ
सम्पिप्रापयिषितारः / संपिप्रापयिषितारः
മധ്യമം
सम्पिप्रापयिषितासे / संपिप्रापयिषितासे
सम्पिप्रापयिषितासाथे / संपिप्रापयिषितासाथे
सम्पिप्रापयिषिताध्वे / संपिप्रापयिषिताध्वे
ഉത്തമം
सम्पिप्रापयिषिताहे / संपिप्रापयिषिताहे
सम्पिप्रापयिषितास्वहे / संपिप्रापयिषितास्वहे
सम्पिप्रापयिषितास्महे / संपिप्रापयिषितास्महे
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्पिप्रापयिषिता / संपिप्रापयिषिता
सम्पिप्रापयिषितारौ / संपिप्रापयिषितारौ
सम्पिप्रापयिषितारः / संपिप्रापयिषितारः
മധ്യമം
सम्पिप्रापयिषितासे / संपिप्रापयिषितासे
सम्पिप्रापयिषितासाथे / संपिप्रापयिषितासाथे
सम्पिप्रापयिषिताध्वे / संपिप्रापयिषिताध्वे
ഉത്തമം
सम्पिप्रापयिषिताहे / संपिप्रापयिषिताहे
सम्पिप्रापयिषितास्वहे / संपिप्रापयिषितास्वहे
सम्पिप्रापयिषितास्महे / संपिप्रापयिषितास्महे
സനാദി പ്രത്യയ്
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
ഉപസർഗങ്ങൾ