दुस् + श्रा ധാതു രൂപ് - ലൃട് ലകാര

श्रा पाके - अदादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःश्रास्यति / दुश्श्रास्यति
दुःश्रास्यतः / दुश्श्रास्यतः
दुःश्रास्यन्ति / दुश्श्रास्यन्ति
മധ്യമം
दुःश्रास्यसि / दुश्श्रास्यसि
दुःश्रास्यथः / दुश्श्रास्यथः
दुःश्रास्यथ / दुश्श्रास्यथ
ഉത്തമം
दुःश्रास्यामि / दुश्श्रास्यामि
दुःश्रास्यावः / दुश्श्रास्यावः
दुःश्रास्यामः / दुश्श्रास्यामः
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःश्रायिष्यते / दुश्श्रायिष्यते / दुःश्रास्यते / दुश्श्रास्यते
दुःश्रायिष्येते / दुश्श्रायिष्येते / दुःश्रास्येते / दुश्श्रास्येते
दुःश्रायिष्यन्ते / दुश्श्रायिष्यन्ते / दुःश्रास्यन्ते / दुश्श्रास्यन्ते
മധ്യമം
दुःश्रायिष्यसे / दुश्श्रायिष्यसे / दुःश्रास्यसे / दुश्श्रास्यसे
दुःश्रायिष्येथे / दुश्श्रायिष्येथे / दुःश्रास्येथे / दुश्श्रास्येथे
दुःश्रायिष्यध्वे / दुश्श्रायिष्यध्वे / दुःश्रास्यध्वे / दुश्श्रास्यध्वे
ഉത്തമം
दुःश्रायिष्ये / दुश्श्रायिष्ये / दुःश्रास्ये / दुश्श्रास्ये
दुःश्रायिष्यावहे / दुश्श्रायिष्यावहे / दुःश्रास्यावहे / दुश्श्रास्यावहे
दुःश्रायिष्यामहे / दुश्श्रायिष्यामहे / दुःश्रास्यामहे / दुश्श्रास्यामहे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ