दुर् + स्पश् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुष्पिस्पशिषयिता
दुष्पिस्पशिषयितारौ
दुष्पिस्पशिषयितारः
മധ്യമം
दुष्पिस्पशिषयितासि
दुष्पिस्पशिषयितास्थः
दुष्पिस्पशिषयितास्थ
ഉത്തമം
दुष्पिस्पशिषयितास्मि
दुष्पिस्पशिषयितास्वः
दुष्पिस्पशिषयितास्मः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुष्पिस्पशिषयिता
दुष्पिस्पशिषयितारौ
दुष्पिस्पशिषयितारः
മധ്യമം
दुष्पिस्पशिषयितासे
दुष्पिस्पशिषयितासाथे
दुष्पिस्पशिषयिताध्वे
ഉത്തമം
दुष्पिस्पशिषयिताहे
दुष्पिस्पशिषयितास्वहे
दुष्पिस्पशिषयितास्महे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुष्पिस्पशिषिता / दुष्पिस्पशिषयिता
दुष्पिस्पशिषितारौ / दुष्पिस्पशिषयितारौ
दुष्पिस्पशिषितारः / दुष्पिस्पशिषयितारः
മധ്യമം
दुष्पिस्पशिषितासे / दुष्पिस्पशिषयितासे
दुष्पिस्पशिषितासाथे / दुष्पिस्पशिषयितासाथे
दुष्पिस्पशिषिताध्वे / दुष्पिस्पशिषयिताध्वे
ഉത്തമം
दुष्पिस्पशिषिताहे / दुष्पिस्पशिषयिताहे
दुष्पिस्पशिषितास्वहे / दुष्पिस्पशिषयितास्वहे
दुष्पिस्पशिषितास्महे / दुष्पिस्पशिषयितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ