दुर् + श्रा + यङ् + णिच् ധാതു രൂപ് - ലൃങ് ലകാര

श्रा पाके - अदादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरशाश्राययिष्यत् / दुरशाश्राययिष्यद्
दुरशाश्राययिष्यताम्
दुरशाश्राययिष्यन्
മധ്യമം
दुरशाश्राययिष्यः
दुरशाश्राययिष्यतम्
दुरशाश्राययिष्यत
ഉത്തമം
दुरशाश्राययिष्यम्
दुरशाश्राययिष्याव
दुरशाश्राययिष्याम
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरशाश्राययिष्यत
दुरशाश्राययिष्येताम्
दुरशाश्राययिष्यन्त
മധ്യമം
दुरशाश्राययिष्यथाः
दुरशाश्राययिष्येथाम्
दुरशाश्राययिष्यध्वम्
ഉത്തമം
दुरशाश्राययिष्ये
दुरशाश्राययिष्यावहि
दुरशाश्राययिष्यामहि
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरशाश्रायिष्यत / दुरशाश्राययिष्यत
दुरशाश्रायिष्येताम् / दुरशाश्राययिष्येताम्
दुरशाश्रायिष्यन्त / दुरशाश्राययिष्यन्त
മധ്യമം
दुरशाश्रायिष्यथाः / दुरशाश्राययिष्यथाः
दुरशाश्रायिष्येथाम् / दुरशाश्राययिष्येथाम्
दुरशाश्रायिष्यध्वम् / दुरशाश्राययिष्यध्वम्
ഉത്തമം
दुरशाश्रायिष्ये / दुरशाश्राययिष्ये
दुरशाश्रायिष्यावहि / दुरशाश्राययिष्यावहि
दुरशाश्रायिष्यामहि / दुरशाश्राययिष्यामहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ