कारिका + अस् ധാതു രൂപ് - ആശീർലിങ് ലകാര
असँ भुवि - अदादिः
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
कारिकाभूयात् / कारिकाभूयाद्
कारिकाभूयास्ताम्
कारिकाभूयासुः
മധ്യമം
कारिकाभूयाः
कारिकाभूयास्तम्
कारिकाभूयास्त
ഉത്തമം
कारिकाभूयासम्
कारिकाभूयास्व
कारिकाभूयास्म
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
कारिकाभविषीष्ट
कारिकाभविषीयास्ताम्
कारिकाभविषीरन्
മധ്യമം
कारिकाभविषीष्ठाः
कारिकाभविषीयास्थाम्
कारिकाभविषीढ्वम् / कारिकाभविषीध्वम्
ഉത്തമം
कारिकाभविषीय
कारिकाभविषीवहि
कारिकाभविषीमहि
സനാദി പ്രത്യയ്
णिच्
सन्
यङ्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
ഉപസർഗങ്ങൾ
ഗതി
अङ्गी
अत्
अत्यूमशा
आक्ली
आताली
आलोष्टी
आविस्
उररी
ऊरी
कराली
कारिका
कुम्भी
कृष्णी
केवाली
केवासी
खट्वी
खरटखरटा
गुलुगुधा
घरटघरटा
छमछमा
तन्थी
ताली
त्रपटत्रपटा
दमदमा
दुःखी
दूरी
दोषा
धमधमा
धूली
धूसी
ध्वंसकला
पटपटा
पटू
पर्याली
प्रादुस्
फल
फली
फलू
बन्धा
भ्रंशकला
मसमसा
मस्मसा
वर्षाली
वश्मसा
वषट्
विक्ली
वेताली
वौषट्
शकला
शुक्ली
शेवाली
श्रौषट्
संशकला
सजूस्
सरली
सुखी
स्पष्टी
स्वधा
स्वाहा
स्वी