उत् + भृंश् + सन् ധാതു രൂപ് - भृंशुँ अधःपतने - दिवादिः - ലൃങ് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उदबिभृंशिषिष्यत् / उदबिभृंशिषिष्यद्
उदबिभृंशिषिष्यताम्
उदबिभृंशिषिष्यन्
മധ്യമം
उदबिभृंशिषिष्यः
उदबिभृंशिषिष्यतम्
उदबिभृंशिषिष्यत
ഉത്തമം
उदबिभृंशिषिष्यम्
उदबिभृंशिषिष्याव
उदबिभृंशिषिष्याम
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उदबिभृंशिषिष्यत
उदबिभृंशिषिष्येताम्
उदबिभृंशिषिष्यन्त
മധ്യമം
उदबिभृंशिषिष्यथाः
उदबिभृंशिषिष्येथाम्
उदबिभृंशिषिष्यध्वम्
ഉത്തമം
उदबिभृंशिषिष्ये
उदबिभृंशिषिष्यावहि
उदबिभृंशिषिष्यामहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ