अव + श्च्युत् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - श्च्युतिँर् क्षरणे - भ्वादिः - ലുട് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवचुश्च्योतयिषयिता
अवचुश्च्योतयिषयितारौ
अवचुश्च्योतयिषयितारः
മധ്യമം
अवचुश्च्योतयिषयितासि
अवचुश्च्योतयिषयितास्थः
अवचुश्च्योतयिषयितास्थ
ഉത്തമം
अवचुश्च्योतयिषयितास्मि
अवचुश्च्योतयिषयितास्वः
अवचुश्च्योतयिषयितास्मः
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवचुश्च्योतयिषयिता
अवचुश्च्योतयिषयितारौ
अवचुश्च्योतयिषयितारः
മധ്യമം
अवचुश्च्योतयिषयितासे
अवचुश्च्योतयिषयितासाथे
अवचुश्च्योतयिषयिताध्वे
ഉത്തമം
अवचुश्च्योतयिषयिताहे
अवचुश्च्योतयिषयितास्वहे
अवचुश्च्योतयिषयितास्महे
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवचुश्च्योतयिषिता / अवचुश्च्योतयिषयिता
अवचुश्च्योतयिषितारौ / अवचुश्च्योतयिषयितारौ
अवचुश्च्योतयिषितारः / अवचुश्च्योतयिषयितारः
മധ്യമം
अवचुश्च्योतयिषितासे / अवचुश्च्योतयिषयितासे
अवचुश्च्योतयिषितासाथे / अवचुश्च्योतयिषयितासाथे
अवचुश्च्योतयिषिताध्वे / अवचुश्च्योतयिषयिताध्वे
ഉത്തമം
अवचुश्च्योतयिषिताहे / अवचुश्च्योतयिषयिताहे
अवचुश्च्योतयिषितास्वहे / अवचुश्च्योतयिषयितास्वहे
अवचुश्च्योतयिषितास्महे / अवचुश्च्योतयिषयितास्महे
സനാദി പ്രത്യയ്
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
ഉപസർഗങ്ങൾ