अभि + शास् + यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - ലുട് ലകാര

शासुँ अनुशिष्टौ - अदादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभिशाशासयिषयिता
अभिशाशासयिषयितारौ
अभिशाशासयिषयितारः
മധ്യമം
अभिशाशासयिषयितासि
अभिशाशासयिषयितास्थः
अभिशाशासयिषयितास्थ
ഉത്തമം
अभिशाशासयिषयितास्मि
अभिशाशासयिषयितास्वः
अभिशाशासयिषयितास्मः
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभिशाशासयिषयिता
अभिशाशासयिषयितारौ
अभिशाशासयिषयितारः
മധ്യമം
अभिशाशासयिषयितासे
अभिशाशासयिषयितासाथे
अभिशाशासयिषयिताध्वे
ഉത്തമം
अभिशाशासयिषयिताहे
अभिशाशासयिषयितास्वहे
अभिशाशासयिषयितास्महे
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभिशाशासयिषिता / अभिशाशासयिषयिता
अभिशाशासयिषितारौ / अभिशाशासयिषयितारौ
अभिशाशासयिषितारः / अभिशाशासयिषयितारः
മധ്യമം
अभिशाशासयिषितासे / अभिशाशासयिषयितासे
अभिशाशासयिषितासाथे / अभिशाशासयिषयितासाथे
अभिशाशासयिषिताध्वे / अभिशाशासयिषयिताध्वे
ഉത്തമം
अभिशाशासयिषिताहे / अभिशाशासयिषयिताहे
अभिशाशासयिषितास्वहे / अभिशाशासयिषयितास्वहे
अभिशाशासयिषितास्महे / अभिशाशासयिषयितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ