अभि + वि + इ + सन् ധാതു രൂപ് - ലങ് ലകാര

इण् गतौ - अदादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभिव्यजिगमिषत् / अभिव्यजिगमिषद् / अभिव्यैषिषत् / अभिव्यैषिषद्
अभिव्यजिगमिषताम् / अभिव्यैषिषताम्
अभिव्यजिगमिषन् / अभिव्यैषिषन्
മധ്യമം
अभिव्यजिगमिषः / अभिव्यैषिषः
अभिव्यजिगमिषतम् / अभिव्यैषिषतम्
अभिव्यजिगमिषत / अभिव्यैषिषत
ഉത്തമം
अभिव्यजिगमिषम् / अभिव्यैषिषम्
अभिव्यजिगमिषाव / अभिव्यैषिषाव
अभिव्यजिगमिषाम / अभिव्यैषिषाम
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभिव्यजिगंस्यत / अभिव्यैषिष्यत
अभिव्यजिगंस्येताम् / अभिव्यैषिष्येताम्
अभिव्यजिगंस्यन्त / अभिव्यैषिष्यन्त
മധ്യമം
अभिव्यजिगंस्यथाः / अभिव्यैषिष्यथाः
अभिव्यजिगंस्येथाम् / अभिव्यैषिष्येथाम्
अभिव्यजिगंस्यध्वम् / अभिव्यैषिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अभिव्यजिगंस्ये / अभिव्यैषिष्ये
अभिव्यजिगंस्यावहि / अभिव्यैषिष्यावहि
अभिव्यजिगंस्यामहि / अभिव्यैषिष्यामहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ