अभि + मन्थ् + णिच् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - ലങ് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यमन्थयत् / अभ्यमन्थयद्
अभ्यमन्थयताम्
अभ्यमन्थयन्
മധ്യമം
अभ्यमन्थयः
अभ्यमन्थयतम्
अभ्यमन्थयत
ഉത്തമം
अभ्यमन्थयम्
अभ्यमन्थयाव
अभ्यमन्थयाम
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यमन्थयत
अभ्यमन्थयेताम्
अभ्यमन्थयन्त
മധ്യമം
अभ्यमन्थयथाः
अभ्यमन्थयेथाम्
अभ्यमन्थयध्वम्
ഉത്തമം
अभ्यमन्थये
अभ्यमन्थयावहि
अभ्यमन्थयामहि
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभ्यमन्थ्यत
अभ्यमन्थ्येताम्
अभ्यमन्थ्यन्त
മധ്യമം
अभ्यमन्थ्यथाः
अभ्यमन्थ्येथाम्
अभ्यमन्थ्यध्वम्
ഉത്തമം
अभ्यमन्थ्ये
अभ्यमन्थ्यावहि
अभ्यमन्थ्यामहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ